Blog:
Vanuit Mexico een tripje naar het buitenland
November 2022
Zoals de trouwe lezers van mijn Nieuwsbrief al weten was ik verleden week in Chetumal,de hoofdstad van de Mexicaanse staat Quintana Roo. Chetumal is tevens een grensstad en als je in het stadscentrum aan de kade van het water van de baai staat kun je het nabij gelegen ‘buitenland’ al zien liggen.
Ik heb het dan over het land Belize, dat zeer de moeite waard is om eens naar toe te gaan. Ik heb dit Caribische land al meerdere keren bezochten de laatste keer was een half jaar geleden. Echter ik besloot verleden weekend om dit bezoek weer eens te herhalen en naar het Beliziaanse stadje Corozal te gaan omdat dit een heleaangename plek is.
Het is gelegen aan de gelijknamige baai, genaamd Corozal Bay, en daar kun je onder meer heerlijk genieten van het aangename uitzicht over het water. Volgens Google Maps ligt Corozal slechts 22 minuten rijden van de Mexicaanse stad Chetumal, dus dat is praktisch om de hoek. Maar ik wist inmiddels uit ervaring dat dit ritje iets langer zou gaan duren, want je moet immers de grens over en dat is een ‘hobbel’ dat wat tijd kost.
Voor ons als Nederlander kost het heel weinig moeite (de Covid-periode even buiten beschouwing gelaten) om de Duitse of Belgische grens te passeren. Op de Europese snelwegen hoef je bij de grens niet eens gas terug te nemen, maar de grens tussen Mexico en Belize is van een heel ander kaliber.
De grens over, het land uit
Laat ik een beeld scheppen wat er precies gebeurt als je vanuit Mexico naar Belize wilt; eerst rijd je naar de grens, wat wij met ons gezin trouwens telkens met een taxi doen. In slechts 10 minuten sta je bij de Mexicaanse grenspost, waar je de auto uit moet om onder meer je paspoort aan de douane beambte te laten zien. Gelukkig was er dit keer geen rij en ik was direct aan de beurt want anders kan jeop zo’n moment bij je grenspassage al enige vertraging oplopen. Vervolgens groet je dan de douanier vriendelijk en stelt hij of zij je wat korte vragen. Daarna dien je daar als reizende toerist je Mexicaanse toeristenvisum, dat je kreeg toen je ooit in Mexico arriveerde, weer in te leveren. Ze checken dan via de computer of je je verblijfstijd niet hebt overschreden want als dat wel het geval is dan kun je zowaar een boete verwachten. Dat genoemde ‘papiertje’ speciaal voor toeristen heb ik gelukkig niet meer nodig omdat ik officieel resident ben van Mexico. Ik toon naast mijn Nederlandse paspoort ook mijn Mexicaanse residence card en dan hoop je dat je van alles af bent maar dat is helaas niet het geval.
Als Mexicaanse resident dien je op dat ogenblik aan de Mexicaanse grens een formulier in te vullen met allerlei persoonlijke gegevens en het kosttijd om al dat schrijfwerk te verrichten. Ook ben ik dan tegelijkertijd druk doende met deze zelfdeformulieren voor mijn dochters, wat het oponthoud nog eens langer maakt. Als ik alle paperassen ingevuld en ingeleverd heb gaat de douanier ze in zijn computer verwerken en daar neemt de betreffende ambtenaar meestal wel even de gelegenheidvoor. Na een kwartiertje stonden we dit keer weer buiten en dat was verbazingwekkend snel! Maar dat is slechts stap één van de grenspassage want we zijn op dat moment nog steeds in Mexico. Met de taxi rijden we vervolgens door een enorm stuk ‘niemandsland’ waarbij de weg met twee hoge betonnen muren wordt afgescheiden van de rest van de omgeving. De associatie met de grens van de voormalige DDR is niet overdreven, al moet ik zeggen datde Berlijnse Muur zelfs iets ingetogener was.
We naderen de grens van Belize
Halverwege de ‘grensweg met de muren’ zie ik de eerste gebouwen van de grenswacht van Belize. Dit keer rijden we dit deel van de grensbewakingposten vlot voorbij en hoeven daar niet te stoppen. Een half jaar geleden was dit de plek waar je op twee (!) verschillende plekken je covid-test (of je vaccinatie-bewijs) moest laten zien en waar je bij een ander loket een verplichte verzekering moest afsluiten om Belize in te komen. De covid-maatregelen zijn inmiddels opgeheven, de covid-test en de speciale extra verzekering zijn niet meer nodig, dus dit scheelt zowaar wel 20 minuten tot een half uur.
Maar we zijn er nog niet! Mijn echtgenoot maakt altijd het grapje dat het makkelijker is om de grens van Zuid- en Noord-Korea te beslechten dan die van Mexico en Belize. Maar die Koreaanse grens heeft hij nooit overgestoken dus knik ik altijd glimlachend als hij dat zegt. Echter wellicht zit er wel een kern van waarheid in zijn opmerking want als je dan eindelijk bij de feitelijke grenspost van Belize aankomt dan vangt er weer een nieuwe procedure aan.
Ook hier liggen weer allerlei formulieren klaar en het invullen met persoonlijke gegevens begint weer van voren af aan. Ik ben inmiddels wel wat grenspassages gewend en ben meestal heel secuur met wat ik invul want als je een fout maakt moet je weeralleshelemaal opnieuw doen.
Bagagecontrole
Na voltooing van mijn schrijfwerk voor de hele familie loop ik naar het loket van de Beliziaanse douane en ook hier staat zowaar dit keer niemand voor me dus ik ben gelukkig direct aan de beurt. Terwijl de douanier druk doende is mijn gegevens in zijn computer te tikken zie ik achter me een heel busgezelschap met mensen aan komen lopen. Oef, wat ben ik blij dat ik net iets eerder was want als ik achter hen had moeten aansluiten had ik een aanzienlijk grotere vertraging aan de grens gehad.
Na een minuut of tien heeft deze beambte zijn klus geklaard en moeten we nog even langs zijn collega die vraagt of we iets hebben aan te geven. Ons antwoord is negatief en gelukkig neemt hij dit keer niet de moeite om onze bagage te controleren. We wandelen het grensgebouw uit en het lijkt erop of we wederom in Belize zijn. Nog even wachten op onze Beliziaanse taxi en dan op weg naar Corozal.
Als we eenmaal weer aan het rijden zijn, denk ik aan het feit dat we inmiddels bijna drie kwartier bezig zijn geweest met alle grenshandelingen, en realiseer me dat dit vorige keer bijna vijf kwartier was, dus ik prijs me rijk met deze tijdwinst.
Vrij snel arriveren we bij ons hotel in Belize en als ik even later met een drankje op het terras zit denk ik al even na over het moment dat we weer terug naar Mexico moeten en alle grenshandelingen die dan weer verricht dienen te worden. Trouwens voor de echt geïnteresseerden, dit zijn weer andere formulieren die dan ingevuld dienen te worden en…. op dat moment moet je bij het verlaten van Belize zelfs geld aan dit land betalen en (als toerist) zijn er ook kosten verbonden om Mexico weer in te komen. Hoe deze laatste procedure werkt kom ik wellicht nog eens terug, maar eerst even genieten van de tijd in Belize.
Nos vemos en Mexico!
Saludos, Barbara
P.S. voor sommige Nederlandse Mexico-gangers is een bezoekje aan Belize om meerdere redenen interessant. Mocht je namelijk van plan zijn als toerist voor bijvoorbeeld een jaar (of langer) naar Mexico te komen dan dient elke toerist na een verblijf van 180 dagen (oftewel een half jaar) Mexico (kortstondig) te verlaten. Het is daarna weer mogelijk terug naar Mexico te komen en vervolgens weer een toeristenvisum van 180 dagen te ontvangen. Een eenvoudig oplossing is dan bijvoorbeeld als je je ergens in Yucatán bevindt (bijvoorbeeld in Cancun, Tulum of Playa del Carmen) om een paar dagen naar Belize te gaan.
Als je trouwens vragen hebt over Mexico in (of weer uit) te reizen en over visa plan dan een Adviesgesprek met mij in. Ik adviseer je graag.
Dit blog werd eerder gepubliceerd in de nieuwsbrief 'Post uit Mexico'.
