Door een leuke samenloop van omstandigheden beschikken we sinds kort hier in Mexico over een eigen auto. Het is een robuuste zwarte Jeep op leeftijd, echter uitstekend geschikt om spreekwoordelijk van A naar B te rijden. Voordat we deze auto hadden verplaatsten we ons op allerlei andere manieren door Mexico; grote afstanden legden we af met het vliegtuig of met de comfortabele touringcars van de firma ADO, waar ik al eens in een eerder blog over heb geschreven.
Voor korte stukken pakten we geregeld de taxi, want in Mexico zijn taxikosten zeer laag en eigenlijk voor buitenlanders verbazingwekkend goedkoop. Omgerekend kun je soms meer dan een half uur in een taxi zitten en dan betaal je slechts omgerekend twee of drie euro. Behalve in de toeristenplaatsen zoals Playa del Carmen, want daar proberen de taxichauffeurs een beetje te profiteren van de vele ‘rijke’ toeristen die daar vertoeven en daarom vragen ze weleens wat meer geld om je te vervoeren, maar nog steeds is dat niet te vergelijken met de fikse prijzen die je in Nederland en/of België moet betalen.
Dit laatst genoemde heeft ons er ooit toe gezet om ook eens van het plaatselijke openbaar vervoer gebruik te gaan maken en dit fenomeen is in Mexico bekend onder de naam ‘colectivo’. Dit zijn minivans of kleine bestelwagentjes, die zijn omgebouwd voor personenvervoer en als passagier kan je plaats nemen op provisorische gefabriceerde bankjes. Eigenlijk is dit ‘openbaar vervoer’ hoofdzakelijk bedoeld voor de locals, maar als toerist mag je hier natuurlijk ook gebruik van maken. Je betaalt ook hier wederom weinig voor, omgerekend slechts € 0,50. Deze ‘colectivos’ brengen je dus voor vijftig cent razendsnel door de stad. Dit moet je trouwens als Mexico-ganger sowieso echt een keer meemaken. Officiële bushaltes zijn er trouwens praktisch niet, dus je steekt gewoon je hand op om met zo’n OV-busje mee te kunnen gaan en dan stopt hij vaak direct voor je. Als je op de plaats van je bestemming bent dan vraag je of de chauffeur daar wil stoppen en voilà. Voordelig, handig en eigenlijk ideaal!

Kort wil ik wel even stil staan bij een aantal situaties waar je op dient te letten in het Mexicaanse verkeer. Veel wegen in Mexico zijn niet hetzelfde als in Nederland en België; soms zijn trajecten piekfijn in orde, goed geasfalteerd en mooi vlak en opeens kan diezelfde weg een stuk verderop vol met kuilen en gaten zitten, wat inderdaad tot gevaarlijke situaties kan leiden. Dus je dient wat dat betreft wel voortdurend alert te zijn. Daarnaast heeft de overheid op veel straten en autowegen verkeersdrempels laten fabriceren en die zijn bedoeld om hardrijden tegen te gaan. Deze verkeersdrempels kun je in feite echt alleen stapvoets passeren en zijn dus bedoeld om ongelukken door hardrijden te voorkomen. Op sommige plaatsen in Mexico stikt het van deze verkeersdrempels en zeer geregeld worden ze niet of onduidelijk van te voren aangegeven dus als toerist moet je hier echt op beducht zijn. Elke nieuwkomer in Mexico zal het waarschijnlijk wel een keer meemaken dat je, door dat je het in eerste instantie niet door had, veel te hard over zo’n verkeersdrempel rijdt. Het resultaat is dat je je kapot schrikt, je auto een behoorlijk klap op het wegdek maakt en dat je je vervolgens daarna, nadat je van de schrik bent bekomen, veel alerter en kalmer door het Mexicaanse verkeer gaat bewegen. Dus Mexico heeft op deze manier een relatief goedkope en effectieve manier gevonden om zonder bijvoorbeeld flitsers en dergelijke automobilisten rustig en beschaafd te laten rijden, wat de verkeersveiligheid enorm ten goede komt.

Loslopend wild
Mexico is ook een enorm groot land, wel 47 keer zo groot als Nederland (!) en mocht je ooit van plan zijn een ‘road trip’ door Mexico te maken dan dien je er rekening mee te houden dat je soms uren achter elkaar moet rijden om van de ene plaats naar de andere te komen. Het risico is dan dat je door vermoeidheid misschien in slaap dommelt met alle gevolgen van dien. Zoiets kan je trouwens ook in Europa gebeuren en is dus niet typisch een gevaar dat speciaal voor Mexico geldt.
En dan zijn er in dit gigantische land plekken waar bijna geen criminaliteit plaatsvindt, echter er zijn ook regio’s in Mexico waar de misdaad hoogtij viert. De plaatsen waar met name de drugskartels actief zijn moet je als toerist eigenlijk zoveel mogelijk vermijden en welke omgeving dit is kan je voordat je een reis door Mexico uitstippelt gewoon op internet vinden. De hoofdwegen die trouwens deze criminele gebieden doorkruizen worden zwaar bewaakt door politie en zelfs door militairen, maar toch is het beter om in zo’n geval naar alternatieve trajecten te zoeken.
Natuurlijk zijn er nog talrijke andere dingen waar je op moet letten als je je in het Mexicaanse verkeer gaat begeven. Op de wegen die door de uitgestrekte jungle lopen kunnen onverwachts wilde beesten overlopen; dat kan variëren van onder meer wasberen, neusberen en herten. Maar dit weekend las ik in de plaatselijke Mexicaanse krant dat even buiten Playa del Carmen een jaguar was aangereden. Ik weet niet wat de schade bij de automobilist was, maar ik dacht meer aan het mooie beest, die het helaas niet overleefd had en die volgens het krantenartikel ook nog eens hoogzwanger was. Wat triest!
En denk je dat je na het lezen van mijn blog over autorijden in Mexico op alles voorbereid bent dan moet ik je teleurstellen want de lijst met zaken waar je eventueel rekening mee dient te houden is nog wel een tikkeltje langer. Veel Mexicanen zijn gewoonweg arm en dat geldt zelfs voor de politie. Alhoewel mijn ervaring is dat meeste Mexicaanse polities vriendelijk en integer zijn, ken ik verhalen van foute politiedienders die toeristen aanhouden (die herkennen ze vaak aan glanzende mooie nieuwe huurauto’s) en hen dan een bekeuring opleggen voor het bijvoorbeeld niet dragen van een autogordel of te hard rijden. Je weet inderdaad dat je in de fout bent gegaan als je geen gordel om had en krijgt dan te horen dat je ter plekke bij de agent de bekeuring cash kunt voldoen. Menige toerist schrikt zich op dat moment het apenzuur en voldoet hier direct aan. Achteraf blijkt dat dit waarschijnlijk helemaal niet nodig geweest zou zijn als je op je rechten had beroept. Het fenomeen waarbij ambtenaren, waaronder politie-ambtenaren, een centje bij willen verdienen door onwetende toeristen bijvoorbeeld te bekeuren schrijf ik wellicht binnenkort nog wel eens aparte blog, want wordt in dit blog wat nu wat te veel informatie.
Kortom, terugkomend op autorijden in Mexico, kan men dus concluderen dat je bijvoorbeeld in Yucatán gevrijwaard bent van verkeersongevallen, criminaliteit en andere onveilige situaties? Het antwoord is helaas ontkennend want net als in Nederland en België zijn er altijd dingen die je in het verkeer kunnen verrassen en ook in Mexico geldt het spreekwoord ‘een ongeluk zit in een klein hoekje’, dus blijf altijd alert en je zult uitstekend prachtig ritten met de auto door Mexico kunnen maken.

Nos vemos en Mexico!
Saludos, Barbara

Dit blog werd eerder gepubliceerd in de nieuwsbrief 'Post uit Mexico'.

Ik ga naar Mexico!