De laatste paar jaar is er van alles gebeurd in de wereld! Er hebben dingen plaats gevonden die zijn weerga niet kennen. Veel zaken die in eerste instantie ‘normaal’ waren, zijn nu niet meer zo vanzelfsprekend. De zekerheden die je dacht te hebben opgebouwd blijken ineens minder zeker te zijn dan ze ooit leken. Zo werden onder meer vrijheden beknot omwille van de veiligheid. Prijzen stegen enorm, onder meer voor gas, en dit alles gaat ook nog eens gepaard met een behoorlijk groeiende inflatie. Deze geldontwaarding zorgt voor veel mensen voor onzekerheid over de toekomst en dit maakt hen onrustig. Veel Nederlanders en Belgen die ik de laatste tijd spreek ervaren Nederland en/of België niet meer aan als een fijn thuisland. Ze voelen zich er niet meer veilig en comfortabel. Dit gevoel roept bij hen vragen op. Wat kan ik doen voor mijzelf en mijn gezin om ons weer aangenaam te voelen? Blijf ik in het land waar ik ben opgegroeid en probeer ik vanuit die plek zaken te veranderen? Of beslis ik om mijn geluk elders te zoeken?
Mijn echtgenoot en ik kozen voor dat laatste en zijn in 2021 met ons gezin uit Europa vertrokken. We hebben uiteraard best wel veel gewikt en gewogen en als compromis zochten we het in eerste instantie wat dichter bij huis. Daarom hebben we eerst een jaartje op het eiland Malta gewoond omdat we dachten dat dit een geschikt alternatief was. Maar ondanks het heerlijke mediterrane klimaat, vonden we op een gegeven moment dat de regering aldaar zich in onze ogen totaal verkeerd opstelde en daar ook veel te veel vrijheden werden ingeperkt. We twijfelden vervolgens over andere landen in Europa en onder meer Hongarije, Kroatië en zelfs Albanië passeerden in onze gedachten de revue. Echter met de toen al bestaande dreiging en oplopende spanningen in de nabij gelegen Oekraïne vonden wij deze landen geen optie.
Na wat verder onderzoek kwamen we op het idee om naar Zweden te gaan. Dit land kenden we al redelijk goed want we hadden het in ons leven al verschillende malen bezocht. Zweden had zich bovendien vrij ‘normaal’ gedragen tijdens de corona-crisis; er waren geen vreemde restricties geweest. De horeca, de musea en andere openbare gelegenheden waren in die tijd gewoon open, er was geen avondklok, men liep niet met gezichtsbedekking rond, etcetera. Kortom, dit land kwam redelijk in de buurt van de uitgangspunten die wij zochten.

We zochten zogezegd een land dat de afgelopen jaren amper vrijheidsbeperkende maatregelen had gehad, het moest tevens een plek zijn waar het bijna dagelijks mooi weer was en waar we ons aangenaam en veilig zouden voelen (op dat laatste punt kom ik in een ander blog nog wel eens uitgebreider terug). Verschillende landen op de aardbol kwamen in beeld, maar uiteindelijk hakten we de knoop door en werd het Mexico.
Mexico lag inderdaad ver weg van Europa, en dus ver weg van allerlei negatieve Europese ontwikkelingen. Het was geen ondoordachte beslissing want we hadden veel gewikt en gewogen, maar toch was het voor ons ontiegelijk spannend. Ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat ik Mexico best goed kende want al meer dan 27 jaar kom ik bij tijd en wijle in Mexico. Ik was dus redelijk goed bekend met de Mexicaanse cultuur en plaatselijke gewoonte en gebruiken. Maar mijn echtgenoot was nog nooit in Mexico geweest en ik maakte me best een beetje druk of hij wel aan de andere kant van de Atlantische oceaan zou aarden. Gelukkig is dit goed gekomen en, na een periode van acclimatiseren, geniet hij nu van het schitterende land en het aangename klimaat.

Welke zekerheid heb je?
We voelen ons trouwens hier in Mexico erg welkom; naast het mooie weer, genieten we van de vrolijke Mexicaanse sfeer gecombineerd met uitermate vriendelijke bevolking. Dit alles roept echt bij ons een gevoel van vrijheid op.
In de vele gesprekken die ik met Nederlanders en Belgen voer over hun oriëntatie en/of voorbereidingen voor een eventueel vertrek naar Mexico merk ik toch zeer regelmatig dat mensen op zoek zijn naar een nieuwe zekerheid. Zo willen ze er zeker van zijn dat ze wel in Mexico bijvoorbeeld het perfecte huis vinden. Ze zoeken naar de garantie dat ze vlot (nieuwe) sociale contacten zullen vinden. Of ze willen zeker weten dat ze in Mexico werk kunnen krijgen en/of hun oude werk kunnen behouden. En hoe moet dat nu met de AOW en pensioen? En hoe zit dat met de veiligheid in Mexico? Als het om veiligheid gaat in Mexico hoor je immers af en toe van die rare verhalen? Kortom, heel veel vragen waar niet altijd eensluidende antwoorden op te geven zijn.

Eén advies dat ik tenslotte wil geven is dat afwachten tot de situatie in Nederland en de rest van Europa op allerlei vlakken nog verder verslechtert mijns inziens geen goede optie is. Ik zou mij, als ik jou was, zo spoedig mogelijk gaan voorbereiden op een vertrek naar Mexico (of een ander land in deze regio). Mochten er dan weer allerlei nieuwe negatieve maatregelen in Europa worden afgekondigd dan kun snel je koffers pakken (als je al niet vertrokken bent) en de ‘oude wereld’ achter je laten.

Nos vemos en Mexico!
Saludos, Barbara

Dit blog werd eerder gepubliceerd in de nieuwsbrief 'Post uit Mexico'.

Ik ga naar Mexico!